Krčín, zaczątkiem Novego Města nad Metují

Najstarszym udokumentowanym osadnictwem na terenie Krčína jest starosłowiańskie grodzisko z osadą z VII – VIII wieku, które znajdowało się niedaleko obecnego kościoła na polach w kierunku Luštinca. Krčín istniał, prawdopodobnie łącznie z twierdzą Budín, dawno przed powstaniem Novego Města i był jedynym, a także dość licznie (jak na owe czasy) zaludnionym miasteczkiem między Náchodem i Opočnem. Założenie osady Krčín na miejscu starszego osadnictwa przypada niewątpliwie na XIII wiek. Pierwsze wzmianki pisemne pochodzą jednak dopiero z czasów Jana Luksemburskiego. Osiedlanie następowało od kościoła wzdłuż biegu Metui stopniowo wznosząc się na Strážnicę.

Pierwotnie Krčínsko należało do dóbr náchodskich, następnie było samodzielne. Mniej więcej od początku XVI wieku jest częścią dóbr novoměstskich. Po 1849 roku Krčín został samodzielną gminą, później ze statusem miasta, od 1949 roku stanowi część miasta Nové Město nad Metují.

Krčínski kościół

Wczesnogotycki kościół św. Ducha zbudowano pod koniec XIII wieku, zapewne pod wpływem cystersów z klasztoru czes. Svaté Pole. Chodzi niewątpliwie o najstarszy zabytek architektoniczny na Novoměstsku. W 1336 roku wzmiankowany jako parafialny.

Jednonawowy kościół ma plan prostokąta. Przylegające kwadratowe prezbiterium jest zwieńczone gotyckim sklepieniem żebrowym. Budowlę wzmacniają trzy przypory. Przypora po stronie południowo-wschodniej jest pierwotna. Zakrystia znajduje się po stronie północnej.

W 1815 roku właściciel dóbr książę František Josef Dietrichstein polecił kościół przebudować. Odremontowano mury, zrobiono nowe wiązanie dachu, trzcinowy strop, położono nowy tynk oraz wymieniono większość okien i ławki. Kolejny remont miał miejsce w 1876 roku. Ponownie wymieniono wiązanie i dach oraz zbudowano nowy chór. Fasadę przebudowano w stylu pseudoromańskim.

W 1567 roku zlikwidowano plebanię w Krčíně, a urząd parafialny przeniesiono do Novego Města nad Metují. Ksiądz mieszkał już tu od 1523 roku i w krčínskiej plebani prawie w ogóle nie przebywał. Kościół św. Ducha stał się kościołem filialnym z ustalanymi terminami nabożeństw. Przez dłuższy czas budynek kościoła należał do staroutrakwistów, później aż do 1626/27 roku do nowoutrakwistów, a potem znowu stał się kościołem rzymskokatolickim.

W 1921 roku w budynku przez krótki czas miał swoją siedzibę Czechosłowacki Kościół Husycki (czes. Církev československá husitská), w latach 1921 – 1923 był on zamknięty, a następnie przekazany kościołowi rzymskokatolickiemu.

Nad kościołem usytuowana jest wieża strażnicza z XVI wieku, na wieży zawieszono dwa dzwony – św. Jiří z 1558 roku i św. Duch z 1605 roku.