Ogród zamkovy

Jurkovič oprócz dokonanych modyfikacji architektonicznych, zaprojektował tu ogrzewaną oranżerię i system wodny, podłączony do rzeki Metui, przeznaczony do nawadniania, do zaopatrywania fontanny i innych elementów wodnych.

Część górna, bardzo blisko zamku, była rozczłonkowana tarasami z klombami i drewnianymi płotkami. Drewnianym krytym mostem, ozdobionym w duchu wschodniomorawskiej architektury ludowej, którymi Jurkovič inspirował się w trakcie jego budowy w 1911 roku, można przejść do dolnej części ogrodu. Ta podzielona jest na trzy części. Prawa część za oranżerią pełni funkcję uprawną (zaopatrującą) i ma za zadanie dostarczać kwiaty, warzywa i inne rośliny. Lewa część jest pomyślana jako sad owocowy i znajdował się tu kort tenisowy i basen. 

Środkowy parter z boskietami, ornamentalnymi kompozycjami roślinnymi i barokową fontanną pełni funkcję ozdobną. W jego skład wchodzi „teatron“ z kamiennymi figurkami z „Galerii karłów“. Razem z pozostałymi rzeźbami, które znajdują się przed głównym wejściem do zamku, powstały one w pracowni barokowego rzeźbiarza Matthiasa B. Brauna w pierwszej ćwierci XVIII wieku. Miejscem ich pierwotnego przeznaczenia jest kompleks barokowego wielmoży, hrabiego F. A. Sporcka w Kuksie. Architekt Jurkovič wybrał je w celu upiększenia i uatrakcyjnienia novoměstskiego kompleksu zamkowego.

Novoměstski ogród zamkowy jest reminiscencją włoskich ogrodów barokowych, jednak z zauważalnymi elementami obowiązującej wówczas maniery secesyjnej, zwłaszcza w pierwotnej koncepcji architekta Jurkoviča w geometrii klombów i ich sadzenia. Jest też ostatnim formalnie założonym tego rodzaju ogrodem zamkowym na obszarze Czech do końca XX wieku.