Rokole

Kiedyś w tym ustroniu leśnym przy drodze do Novego Hrádku było tylko źródło. Legenda głosi, że trzy nieuleczalnie chore osoby napiły się z niego wody i doznaly uzdrowienia. Wieść o cudownej wodzie szybko rozeszła się po okolicy.

Obok źródełka zbudowano małą kapliczkę poświęconą Marii Pannie. Woda ze źródełka wypływała do szerszego zagłębienia, które z czasem obmurowano. 

Około lat 70. XIX wieku powiększała się liczba osób odwiedzających to miejsce. Pielgrzymi udający się do Vambeřic także się tu zatrzymywali. Miejsce to stało się miejscem pielgrzymkowym i zaczęły się pojawiać budki różnych kramarzy. 

Właściciel gospody Fendrych z Mezilesí przyjeżdżał tu w niedzielę z beczką piwa. Szynkował tu piwo również Martínek z Tisu, właściciel szynku. Sprzedawano marcepan, ciastka, chustki, bułki, kiełbaski (staroczes. cerguláty lub inaczej cerbuláty), parówki, obrazki, książeczki do nabożeństwa, różańce, świeczki, krzyżyki, sznurówki, ogórki kwaszone itd. Przybywali tu żebracy z całej okolicy. Odpust rokolski przypada na 8 września. W tym dniu przybywała procesja pielgrzymów z duchownymi i z muzyką. 

Gospodę w Rokoli zbudowano w 1895 roku, a w 1935 roku fabrykant Přibyl z Krčína zbudował tu kościółek.

Wodę z tego źródła pili zarówno chorzy, jak i zdrowi, którzy chcieli jeszcze bardziej wzmocnić swoje zdrowie. Dla osób wierzących to miejsce ma do dnia dzisiejszego niezwykły urok, także dzięki niedawno odnowionej leśnej Drodze Krzyżowej. Wzniesiono tu również, obok domu zakonnego Szentackiego Instytutu Sióstr Maryi, Szentacką Kapliczkę Sióstr Maryi – Betlejem.